17.01.2010
Bir tek sen eksiksin! Dalgalar, martılar, bulutlar… Sen ve küçük beyaz ellerin… Elime bakıyorum. Sensizlik yerini boşluğa bırakmış. Gözlerim ufukta ve ellerim üşüyor. Orhan Veli’nin şiiri dilime pelesenk oluyor:
Her şey birdenbire oldu.
Birdenbire vurdu gün ışığı yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her şey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye başladı duman topraktan;
Filiz birdenbire oldu, tomurcuk birdenbire.
Yemiş birdenbire oldu.
Birdenbire,
Birdenbire;
Her şey birdenbire oldu.
Kız birdenbire, oğlan birdenbire;
Yollar, kırlar, kediler, insanlar...
Aşk birdenbire oldu,
Sevinç birdenbire.
Ve sen bazen bahar oluyorsun böyle, bazen de hazan…
Bir tek sen eksiksin! Dalgalar, martılar, bulutlar… Sen ve küçük beyaz ellerin… Elime bakıyorum. Sensizlik yerini boşluğa bırakmış. Gözlerim ufukta ve ellerim üşüyor. Orhan Veli’nin şiiri dilime pelesenk oluyor:
Her şey birdenbire oldu.
Birdenbire vurdu gün ışığı yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her şey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye başladı duman topraktan;
Filiz birdenbire oldu, tomurcuk birdenbire.
Yemiş birdenbire oldu.
Birdenbire,
Birdenbire;
Her şey birdenbire oldu.
Kız birdenbire, oğlan birdenbire;
Yollar, kırlar, kediler, insanlar...
Aşk birdenbire oldu,
Sevinç birdenbire.
Ve sen bazen bahar oluyorsun böyle, bazen de hazan…
Yorumlar
Yorum Gönder