
Hiçlik makamına bir adım daha atıyorum. Sanmayın ki yok oluyorum. Var olmaya gidiyorum. Yol üzerindeyim, dilimde özgürlük türküleri... Güneş çıkar dağların arasından yurdumun üstüne. Bir sabah daha olur ve vakit yine tazedir moral verir. Bütün sıfatlardan sıyrılmaya çalışırım. Çoğu kez sırf bu yüzden "ben yokum" diyen sessiz çığlıklar atarım. Zahit libası geçirdim üstüme. Yalanlarla örülmüş düzene başkaldırdım. Gezdim, arşınladım alemi. Gördüm gerçek ile yalan söyleyenin halini. Külhaniyim, almışım elime koka tesbihimi. Hem sabrederim hem de baş kaldırırım. Çoğu zaman yürürüm. Bilmek isterim her kaldırım ne anlatır. Şehri dinlerim. Herkes balık misali akar gider bir kayalığa, ben çıkarım üstüne onları seyrederim. Gah çıkarım gökyüzüne seyrederim alemi, gam inerim yeryüzüne seyreder alem beni... Gülen bir çehreyi katık ederim kendime. Yokluğa sevinirim çoğu zaman, varlığa yaklaşırım böylece. Riyakarlık sevmem. İnsan olmalı ilk önce sevabıyla günahıyla...
Yorumlar
Yorum Gönder