Merhabalar. Bir süre düşüncelerimin tıkandığını hissettim. Sanırım duygusal olarak yığılmışlığın verdiği bir bezginginlik, monotonluğun yaratıcılığa taş koyması gibi bir durum yaşadım. Sıkı can iyidir. Çocukluğumu hatırladığımda hep sıkıldığımda kendimce oyunlar türetirdim. Zihnimden tiradlar atardım. Gözümün önünde bir şeylerin hayalini derinlemesine bulabiliyordum. Hayal edebilmek, tahayyül edebilmek güzel bir şey. En son yaptığım yürüyüşte zihnimin de hızlandığını farkettim. Mirkelam gibi mahallede koşmaya başlamadım tabi ki! Ama zihnim aradığını bulmuş gibi paldır küldür düşünceleri devindirmeye başladı. Çıkarımlar ya da farkındalıklar çıktı. Tabi cümleyle ifade edecek olsam çok basit farkındalıklar olurdu, siz de bunu azımsayabilirdiniz. Oysa ki dışarıdan basit gibi görünen benim için karmaşık olabiliyor. Biliyorsunuz ki zihin taşınması yaşanması ağır olan duygular varken sizi o temalardan uzak tutar. Yani zihnimin bana sakladığını görebilmem benim için büyük bir adım. Zihnime h...
balık karnında yaşar âşık. derdi kendi nefsinden belâdır.